ESNAF BEKLENTİ İÇİNDE

Dünyayı kasıp kavuran salgın nedeniyle pek çok esnaf dükkanını kapatmak zorunda kaldı. 

Esnafın dükkanın kapalı kaldığı dönemlerde devlet ona yardımcı olmak için çeşitli imkanlar sundu. 

Mahalledeki vatandaşlar dükkanı kapalı olan ve hiç bir yerden geliri olmayan esnafa yardım etti destek oldu. Borç verdi parasını istemedi. Açık olan esnafa yardıma gitti pek çoğu onlara çıraklık yaptı. 

Esnafa Dünyada yaşanan salgını nedeniyle elini uzatmayan kendi kurdukları esnaf odaları oldu. Hiç bir oda üye esnafımızdan bu yıl aidatları almıyoruz demediler. Borçlarına işlemiş faizi siliyoruz demediler. Asıl esnafın yardım görmesi gereken yerler kendi kurdukları odalarıydı. Lakin odalardan asla esnafa böyle bir destek gelmedi. 

Her oda uyulmayan tarifelerini bile ücret karşığı esnafa satmakta. Her işlem için ticarethane gibi ücret almaktalar. Bu durum utanç duyulacak bir durumken pek çok oda başkanı esnafın sırtından saltanatlarını sürdürmeye devam ediyorlar. 

En az oda ücreti 250 lira 25 kuruşluk üyesine yıllık fayda sağlamayan odalar var. Esnafın yükü yetmezmiş gibi birde faydası olmayan odaları beslemek zorunda kalıyorlar. En küçük esnaf odasının en az bin üyesi var. 50000 üyesi olan esnaf odaları var. Toplanan yıllık bunca paranın hesabını yönetimler kime veriyor. Kimseye... Çünkü bunun hesabın sorabilecek bilgi birikimi esnafımızda yok. Taraftarlarla oda seçimleri yapılıyor. Bu alanda devlete de sorumluluk düşüyor ve acilen tüm odaların gelir ve giderlerini kamuoyu denetimine açan açıkça bu bilgilerin paylaşıldığı düzenleme şart. Şeffaflık bu ülkede sadece devletin değil tüm kurumların uyması gereken bir yükümlülük olmalı. Esnafın üstünden bu sıkıntı kalkmalı. 

Üyesinden zorla aidatını alan odalar bu deli dumrul ödentisini nasıl kullanıyorlar devlette, kamuoyuda bizzat üyesi esnafta bilmeli. Bu hakkının olduğunu düşünen esnaf çaresiz bırakılmamalı. Odaya mahkum ediliyorsa denetime şeffaflık getirilmeli. 

Bütün bunlardan ötürü küçük esnaf öncelikli olarak kendi odalarına tepkililer.